Vadideki Zambak

Akşam, ayaklarımızın altında hışırdayan güzün kuru yaprakları üzerinde gezinirken bana; - Mutsuzluk ve acılar sonsuz oluyor, mutlulukların ise bir sınırı var, dedi. Geçici mutluluklarıyla karşılaştırdığı acılarını açıklayan sözlerdi bunlar. Hayata iftira etmeyin. Siz aşkı biliyormusunuz, onun ta göklere kadar yayılan zevkleri vardır. Susun, bu konuda hiçbirşey bilmek istemiyorum. Görlandlı bir insan İtalya'da ölürdü! Sizin yanınızda sakin ve mutluyum. Size bütün düşüncelerimi söyleyebilirim; güvenimi yıkmayın. Neden sizede bir rahibin erdemi ve özgür bir erkeğin çekiciliği bulunmasın ? Kontesin elini tutup deliler gibi çarpan kalbimin üzerine koydum. Siz insana bardak bardak baldıran zehrini şerbet gibi içirtebilirsiniz. Genç kadın sanki şiddetli bir acı duymuş gibi elini çekti. Yine başlamayın! Kuzum siz bir dost eliyle yaralarımın kanını kurutmanın acıklı ve acıklı zevkini benden almakmı istiyorsunuz? Acılarıma acı katmayın, her şeyi biliyormusunuz! En gizli acılar yutulması en zor olanlardır. Eğer kadın olsaydınız, hiçbir şeyi onarmayan ama her şeyi onardığını sandıkları yakın ilgi ve özenin söz konusu olduğunu gördüğü anda, gururlu bir ruhun nasıl bıkkınlıkla karışık üzüntüye, iç kararmasına düştüğünü anlardınız.